„Jeżeli Pan domu nie wybuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą.” (Ps. 127)
Słowa psalmu, którym modliliśmy się dzisiaj, wyznaczają klimat tego, co czują nasze serca. Nas zgromadzonych w murach świątyni, którą dedykowaliśmy samemu Bogu oraz Maryi, Boga i naszej Matce. To Ona patronuje naszej wspólnocie parafialnej i świątyni, w Akcie Dedykacji której, w tak bogatej w treść i symbolikę wiary uroczystości, uczestniczyliśmy.
I taka nasuwa się dzisiaj myśl:
Jakimi słowami, człowiek taki mały jak Ty i ja, wobec niezmierzonego ogromu dobra i wobec wielkości dzieła wybudowanej świątyni, może wypowiedzieć słowami to, co w tym momencie czuje jego serce? Cóż więcej, niż: „Wierzę w Ciebie Boże żywy…” Boże, choć Cię nie pojmuję jednak nad wszystko miłuję?? Ufam Tobie, boś Ty wierny…”
Dzisiaj zatem, wobec Boga oraz Maryi, przez pośrednictwo której, codziennie modliliśmy się podczas budowy tej świątyni słowami: ?Pod Twoją obronę uciekamy się??, wypowiem także przez Maryję wypowiedziane słowa: ?Uwielbiaj duszo moja sławę Pana mego…”
A że „Jeden nie może mieć tego, co możemy mieć wszyscy, razem”, słowo wdzięczności kieruję do Was wszystkich, dzięki którym powstała ta wspaniała świątynia. Bóg zapłać! I która to budowa zarazem, stała się początkiem zawiązania ubogacającej się wzajemnie wspólnoty. Wspólnoty osób i ducha, w miłości Chrystusa, w której On i Jego Matka, Maryja wyznaczają drogę ostatecznego z spotkania w Domu Ojca. Każdemu w duchu wdzięczności ściskam rękę. „Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście” – napisze Św. Paweł.
Na dzisiaj więc i kolejne pokolenia, niech ta świątynia będzie dla nas wszystkich domem. Domem, w którym, miejmy tego świadomość, Ojciec Niebieski oraz Maryja Matka oczekuje na swoje dzieci, by je zgromadzić przy stole Słowa i Eucharystii, tak jak w naszych domach stół jednoczy dzieci z ojcem i matką, jednoczy rodziny? Spotkanie pełne miłości, które w szczerości serca pozwoli nam kierować do Boga słowo: „Ojcze nasz…” oraz do Maryi „Oto Matka Twoja”.
I na realizację tego wyzwania, przed którym, jako wspólnota parafialna stajemy, dziękując wszystkim, na ręce Księdza Biskupa Tarnowskiego Andrzeja Jeża, za każde dobro i za dzisiejszy Akt Dedykacji tej świątyni, wybudowanej przez naszą wspólnotę parafialną z pomocą wielu ludzi dobrej woli oraz innych wspólnot, w przededniu Patronalnego święta Księdza Biskupa z życzeniami światła i mocy Ducha Świętego, proszę o błogosławieństwo…
Ks. Józef Kmak – proboszcz
Comments are closed.